onze POËZIE
Zouden ze ons kunnen horen
Wie?
de wereld
we zitten op nen boot, ik vermoed van niet
uit: laat ons drinken
Psss: deze pagina ziet er zoveel beter uit op je computer! Open me dus daar om te genieten van leuke poëzie (of lees het toch hier en klik op de naam van een gedicht. Toe maar!)!
Klikken maar!
(dit is trouwens zo'n Fwiet; een gedicht op maat, om af te geven aan die ene speciale persoon)
Kip aan 't spit
Rijg mij aan jouw spit
En laat ons draaien
Tot we weer branden van verlangen
Tenzij mijn vel zwartgeblakerd
En mijn verlangen nog steeds rauw
Stop dan met rijgen
Dan wil ik me niet meer aan je garen
Zelfs geen tijdelijke steek in jouw leven
Ik heb me vergist
Laat mij jouw spit zijn
Rijg je liefde aan mijn lichaam
Hou van mij
Aanbid mij
Zie mij graag
Ik wil meer
Kip aan ‘t spit
Ik draai door
Zoals kip aan ‘t spit
liefde gaat door de maag laat me je spit zijn de maag is zuur maagzuur ik wil niet dat de liefde oplost of is de liefde basisch neutraliseert ze het zuur neutraal is saai laat me je spit zijn laat ons niet saai zijn laat ons verdwalen laat ons verstikken het doet maar even pijn
Het verschil tussen vriendschap en liefde?
Laat het de som zijn
Zoals een plus een twee is
Zijn wij vijf min zeven
Een hypothetisch bestaand gegeven
(dit is trouwens zo'n Fwiet; een gedicht op maat, om af te geven aan die ene speciale persoon)
ZIVA
De wereld is klaar voor jou.
Je hebt geen idee hoe klaar de wereld is voor jou.
De Brusselse straten roepen jouw naam en
jouw kleine grote broer wijst ze jouw huis aan.
Hij staat op z'n tippen en wijst naar het topje.
Daar, onder dat dak, maakte hij plek voor jou.
Daar, onder dat liefdevolle dak, zal hij
de deugenieterij in z'n ogen delen met jou.
-zoals je truffels moet eten; niet één voor één maar een heleboel ineens-
Hij is klaar voor jou.
Je hebt geen idee hoe klaar hij is voor jou.
Ik zag hem als een tas koffie overlopen van liefde
wanneer jij jezelf in de buik van je mama en het hart van je papa legde.
In kleine bochtjes geplooid en gekruld.
Net zoals haar dat kan doen.
1
Of de handen van jouw mama,
wanneer ze enthousiast is.
Die dan beginnen wapperen om ruimte te maken
in de lucht en in haar hart
-en dat van jouw papa-
waarin jij je zacht kan nestelen.
Ze zijn klaar voor jou.
Je hebt geen idee hoe klaar ze zijn voor jou.
Om van je te houden, net als ik dat zal doen.
Groots en magisch.
Zoals Schotse bergen die we samen zullen beklimmen.
Jij voorop en ik met mijn handen in jouw rug.
Alsof het leven een tocht was
waarin wij met twee op zoek gaan naar het hoogtepunt.
-alsof er geen koude tocht was-
Waar geen bordjes maar het gevoel ons leidt.
Waar daar, op dat hoogtepunt,
de zwijntjes grazen.
Die net als ons steeds zoeken naar hoogtepunten,
naar diamanten in de grond of in onze handen,
die blijven graven naar geheimen die ik voor jou ontrafel,
en graven in de nieuwsgierigheid die ik stiekem in jouw rugzak stopte.
Want Ziva
Je hebt geen idee hoe klaar ik ben voor jou
Hoe ik stiekem hoop dat jij zwijnt.
En wij kunnen graven in elkaar.
Hoe ik stiekem hoop dat jij bloeit.
En ik je daarbij help eender waar.
Hoe ik stiekem hoop dat jij beleeft.
En ik niet hoeft te zeggen ‘ja maar’.
Hoe ik stiekem hoop dat jij krult.
Laat ons beginnen bij je haar.
Want Ziva,
Ik ben klaar.
3
2
Apollo
Wij rijden naar de maan
En op dat pad van 1,3 lichtseconden lang
Zijn wij enkel onbevreesd
hoewel onmogelijk want we zijn geen astronauten maar geliefden die wetenschappelijk niet onderbouwd zijn maar wel zweven in ons hoofd met ons voeten op de grond en dat dan liefde noemen en geen zwaartekracht
Maar bevreesd op dat pad
Zelfs al is het kilometers lang
Ben ik nooit
Als gij bij mij zijt
WENS
Er staat een wensput in de hoek van de kamer.
Daarnaast staat een vrouw.
Te oud om te dromen, te jong om te wensen.
Alsof dat haar tegenhoudt
Deze is voor liefde, zegt ze
De inwisselbare en variabele liefde
Diegene die ik zo haat maar tenminste de tijd doodt
Deze is voor de fysieke liefde
die dicteert of iemand de mentale verdient. Die roept en tiert
of de mond wordt gesnoerd wanneer de buren thuis zijn.
Deze is voor de financiële liefde
Die bepaalt hoe lang we verbonden zijn door afbetalende huizen
Ze is net zoals de crisis geen lachertje
Deze is voor de oude liefde
Die al lang vergeten zou moeten zijn
Maar die zich niet vergeten laat
Deze is voor de prille liefde
Waar verwachtingen enkel teleurstellen
Deze is voor de onmogelijke liefde
Die zoals Romeo en Julia maar waar niemand sterft
Onder drukken
In een gesloten vat stijgt de temperatuur bij een toenemende druk.
In een gesloten vat stijgt de temperatuur bij een toenemende druk.
In een gesloten vat stijgt de temperatuur bij een toenemende druk.
Razendsnel.
Soms wordt die druk te hoog.
Barst het vat uiteen en stroomt het over.
Wordt de grond onder mijn voeten te warm.
En moet ik trappelen om te
overleven.
Met mijn vingers in de lucht, alsof ik een vraag stel.
Ik heb er zovelen.
Mijn ventiel zit vast.
Tis geen roest, tis verdriet
Tis geen fout ontwerp, maar nu even wel
Tis niet omdat ik geen vragen heb, maar omdat ik de antwoorden nog niet weten wil
Tis nog te vroeg.
De druk te hoog.
De grond nog te warm.
Waarom?
Ik mis je
Gij zou aan mijn ventiel gedraaid hebben.
Het zou de druk verlagen, de herinneringen doen stromen.
Tot wanneer mijn vat leegloopt en ik jou echo erin hoor galmen.
We schrijven een gedicht
tegen een berg aan
We schrijven een gedicht tegen een berg aan. Hij gaat zo omhoog dat het lijkt alsof we een vraag stellen. Een waar je enkel met wandelstokken op kan antwoorden. En met stapschoenen. Met dikke zolen die de woorden stevig in de grond duwen. Vereeuwigen. Die de woorden neerleggen ter herdenking. Zodat pas na 20 jaar de fossielen van onze vraagstukken terug te vinden zijn. Opgerold in hun eigen vraagtekens, als trilobieten met intonatie. En wanneer een bebaarde onderzoeker ze vervolgens blootlegt, blijven enkele woorden aan elkaar kleven. Zachtjes weekt hij ze los met trillende handen tot wanneer de vragen resoneren tegen het bergdal.
Wanneer worden wij week van elkaar?
Hoe we zullen vertellen
Over een nacht
Heel zacht
Zonder letters
Als strijdlustige bezetters
Zonder woorden te veroveren
Die medelijden toveren
Hoe wij ons voor een moment zonder spijt
Ons aan elkaar rijmen met de tijd
En hoe wij terug op aarde landden
met de maan, in onze handen
ongerijmd
Laat de maan maar staan
Ze heeft afgedaan
Met haar kraters en momenten
Lijkt ze meer op zielige oude venten
Dan op de sterren die schijnen
Om erna weer te verdwijnen
Ik moet stoppen met denken
In klinkers en in klanken
Tis soms echt om te janken
Want ik val niet te rijmen
Noch met woorden noch met het leven
Want hoe kan ik mezelf vergeven
Dat ik niet wilde zien
Hoe ik om kwart na tien
Me achter een deur stond te verstoppen
Waarop de dood stond te kloppen
En toen kwam gij aan mijn zij
En ik had even geen zeer
Wij twee, niets meer
Dan bestonden
Want hoe konden
We ook anders
Tussen alle tegenstanders
Blijf maar staan
We moeten stoppen met denken
Er geen aandacht aan schenken
De rijm
Waarvan wij geen slaven willen zijn
Want wij doen maar op
Wie roept ons stop
Straks is het leven op
Wij gewoon maar reden
Weg van zorgen, weg van schone schijn
En hoe ondraaglijk die soms kan zijn
En ik dan vraag hoe het gaat
En het al raad
Hoe - Het gaat
En in de rit naar
Eeuwig kwamen we bij elkaar
Vergaten we de beesten, de feesten
Niet de flessen in geesten
Hoe we in elkaar konden verdwijnen
Zelfs al stoppen de sterren met schijnen
En er niets meer valt te rijmen
En hoe wij dan met laatste krachten
Zullen vertellen over een nacht
Wie had het ooit zo gek bedacht
Het was kwart na tien
We hadden de dood nog nooit gezien
omstandig
Wij zijn een samenloop van omstandigheden
Een samenloop is iets dat gebeurt dat je niet kan voorzien
Voorzien is iets zien aankomen
Aankomen is bereiken
Bereiken is in verbinding komen met iemand
Iemand is de een of andere persoon
Een persoon is een individu
Een individu is een mens of persoon op zichzelf
Zichzelf is de nadrukkelijke vorm van zich
Zich is de voorwerpsvorm van een onderwerp
Een onderwerp is datgene waarover je spreekt
Spreken is taalklanken voortbrengen
Voortbrengen is maken
Maken is in de maak zijn, in voorbereiding
Voorbereiding is vooraf doen wat nodig is
Is is een klinker
Klinker is een vallend sluitijzer
er zijn geen resultaten voor sluitijzer
dat breekt met de regel
Een regel is een lijn waarop geschreven wordt
Wordt is ontstaan
Ontstaan is voortkomen uit
Uit is niet in
In is in de ruimte van
Van is het gescheiden zijn of worden van
Van is het gescheiden zijn of worden van
Van is het gescheiden zijn of worden van
Van is het gescheiden zijn of worden van
Hier komt alles samen
Je kan het een samenloop van omstandigheden noemen
Een samenloop is iets dat gebeurt dat je niet kon voorzien
Wij zijn een samenloop van omstandigheden
Hier blijven we samen…